бу́ндэсвер, ‑а, м.

Узброеныя сілы ФРГ.

[Ням. Bundeswehr.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Раззброіць (раззбройваць) дзяржаву, забараніўшы мець ваенную прамысловасць, умацоўваць якую-н. тэрыторыю і трымаць на ёй узброеныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбро́ены, -ая, -ае.

Які мае адносіны да барацьбы са зброяй у руках.

У. атрад.

Узброенае паўстанне.

Узброеныя сілы (армія, войскі). У. нейтралітэт (неўмяшанне ў вайну пры поўнай да яе гатоўнасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

armed forces [ˌɑ:mdˈfɔ:sɪs] n. the armed forces а́рмія, узбро́еныя сі́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stréitkräfte

pl узбро́еныя сі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

касіне́ры, ‑аў; адз. касінер, ‑а, м.

Польскія сяляне-апалчэнцы ў паўстанні 1794 г., узброеныя косамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праву́лак, ‑лка, м.

Разм. Вузкая дарога паміж дамамі. Узброеныя вінтоўкамі, .. [Васіль і Люба] цёмнымі правулкамі папляліся да ракі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

raider [ˈreɪdə] n. налётчык;

armed raiders узбро́еныя налётчыкі;

masked raiders налётчыкі ў ма́сках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́рмахт м. гіст. (узброеныя сілы ў нацысцкай Германіі) Wéhrmacht f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wéhrmacht

f - гіст. ве́рмахт (узброеныя сілы гітлераўскай Германіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)