skyward(s) [ˈskaɪwəd(z)] adv. у не́ба, увы́сь, угару́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

яршы́сты, -ая, -ае.

1. Шчаціністы, віхрасты, які тырчыць угару (пра валасы).

Яршыстыя бровы.

2. перан. Няўступчывы, задзірысты.

Я. хлопец.

|| наз. яршы́стасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угару́ угары́м
2-я ас. угары́ш угарыце́
3-я ас. угары́ць угара́ць
Прошлы час
м. угарэ́ў угарэ́лі
ж. угарэ́ла
н. угарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. угары́ угары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць.

Р. трывогу.

Р. сумненні.

|| незак. разве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрыко́нік, ‑а, м.

Тое, што і тэрыкон. Грукацяць па штрэках ваганеткі, Угару бягуць па тэрыконіку. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bolt upright

про́ста, як страло́ю, угару́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emprtreiben

* vt гнаць угару́, наганяць, узніма́ць (тс.цэны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шыбану́ць

1. (узлятаць угару) uffliegen* vi (s);

2. гл шыбаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wydźwignąć

зак.

1. падняць (угару);

2. перан. падняць; узняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыхце́ць, ‑ціць; незак.

Абл. Павяваць, дыхаць. Кастусь Прыбыткоўскі ляжаў тварам угару, у сонца, адкуль, як з распаленай печы, дыхцела гарачая задуха. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)