втолкну́ть сов. упхну́ць, упіхну́ць, увапхну́ць, мног. паўпіха́ць, паўпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць, увапхнуць і упхаць, увапхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць, увапхнуць і упхаць, увапхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Увапхнуць, упіхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўпіхаць рэчы ў чамадан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wepchnąć

зак. упіхнуць, увапхнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впере́ть сов., прост.

1. (вдавить, втолкнуть во что-л.) упе́рці, увапхну́ць, уці́снуць;

2. см. впере́ться​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уці́снуць, уціска́ць

1. hinéindrängen vt, hinéinpressen vt, hinéinquetschen vt;

2. (з намаганнем увапхнуць) hinéinzwängen vt, hinéinstopfen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wtłoczyć

зак.

1. уціснуць; увапхнуць;

2. нагнясці;

wtłoczyć pompą — напампаваць;

wtłoczyć czapkę na głowę — насунуць шапку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpakować

зак.

1. усунуць, увапхнуць;

2. пасадзіць;

wpakować do więzienia разм. запіхаць (заперці) у турму;

wpakować sobie kulę w łeb — пусціць сабе кулю ў лоб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Націскаючы з сілай, прымусіць паглыбіцца, увайсці ў глыб, унутр чаго‑н. Уціснуць корак у бутэльку. □ Неўзабаве важкія машыны так уціснулі ў гразь бярвенні, што іх не стала відаць. Мележ.

2. З намаганнем умясціць у што‑н. цеснае, запоўненае; увапхнуць. — Я, здаецца, не ў час прыйшоў, — разгублена прамовіў Лабановіч. — Нічога, нічога, — сказала жанчына.. Яна ўзяла паліто і ўціснула яго між адзежы, ужо вісеўшай на вешалцы. Колас. Людскі натоўп абхапіў мяне, узняў на прыступкі і ўціснуў у вагон. Ус. // перан. Падаць вялікі змест твора ў сціслай форме. З’яву такога парадку, як паэзія Купалы, з’яву, якая па-мастацку адлюстроўвае цэлую гістарычную эпоху ў жыцці народа, цяжка ды, бадай, і немагчыма ўціснуць у рамкі пэўнага літаратурнага стылю, скажам, рэалізму або рамантызму. Навуменка.

3. Абвязваючы што‑н., зменшыць у аб’ёме. Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Пысін.

4. Уцягнуць, увабраць унутр. Уціснуць галаву ў плечы. □ Дзяўчына скурчылася ў кутку, уціснула галаву, засланіла рукамі свой твар і пачала чакаць смерці. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)