спада́ць несов.
1. в разн. знач. спада́ть;
2. (осыпаться) опада́ть, па́дать;
3. (понижаться в уровне) спада́ть, па́дать, убыва́ть, убавля́ться;
4. (понижаться) па́дать;
5. (уменьшаться в объёме) опада́ть;
1-5 см. спа́сці;
6. (свешиваться) па́дать, ниспада́ть;
валасы́ ~да́юць на пле́чы — во́лосы па́дают (ниспада́ют) на пле́чи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убыва́ющий
1. прич. які́ (што) ме́ншае, які́ (што) памянша́ецца, які́ (што) змянша́ецца; які́ (што) убыва́е, які́ (што) спада́е; які́ (што) выбыва́е; які́ (што) адбыва́е; які́ (што) гі́не; см. убыва́ть;
2. прил. ме́ншаючы, спада́ючы; убыва́ючы;
убыва́ющая до́за мед. ме́ншаючая до́за;
убыва́ющая прогре́ссия мат. убыва́ючая прагрэ́сія;
убыва́ющая луна́ убыва́ючы ме́сяц.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)