спада́ць несов.

1. в разн. знач. спада́ть;

2. (осыпаться) опада́ть, па́дать;

3. (понижаться в уровне) спада́ть, па́дать, убыва́ть, убавля́ться;

4. (понижаться) па́дать;

5. (уменьшаться в объёме) опада́ть;

1-5 см. спа́сці;

6. (свешиваться) па́дать, ниспада́ть;

валасы́а́юць на пле́чы — во́лосы па́дают (ниспада́ют) на пле́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убыва́ющий

1. прич. які́ (што) ме́ншае, які́ (што) памянша́ецца, які́ (што) змянша́ецца; які́ (што) убыва́е, які́ (што) спада́е; які́ (што) выбыва́е; які́ (што) адбыва́е; які́ (што) гі́не; см. убыва́ть;

2. прил. ме́ншаючы, спада́ючы; убыва́ючы;

убыва́ющая до́за мед. ме́ншаючая до́за;

убыва́ющая прогре́ссия мат. убыва́ючая прагрэ́сія;

убыва́ющая луна́ убыва́ючы ме́сяц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)