эксцэ́нтрыка, -і, ДМ -рыцы, ж. (спец.).
Востракамедыйнае, заснаванае на кантрастах і нечаканасцях адлюстраванне дзеянняў, учынкаў персанажаў тэатральнага, цыркавога спектакля і іншых відовішчаў.
Музычная э.
Цыркавая э.
|| прым. эксцэнтры́чны, -ая, -ае.
Э. нумар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ГИТИС, гл. Інстытут тэатральнага мастацтва
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
цырк, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Від тэатральнага мастацтва, які аб’ядноўвае выступленні акрабатаў, гімнастаў, клоўнаў, дрэсіроўшчыкаў і пад.
2. Будынак і ўстанова для паказу такога мастацтва.
3. перан. Пра якую-н. смешную, недарэчную падзею, факт і пад. (разм.).
Не работа, а нейкі ц.!
|| прым. цыркавы́, -а́я, -о́е (у 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Згра́я ’група сабак, ваўкоў’ > ’банда’. Укр. згра́я ’тс’, польск. zgraja ’натоўп; зграя’. Відаць, бел., укр. < польск., дзе, магчыма, ад zgrać się ’дапасавацца, дастасавацца адзін да аднаго для музыкальнага ці наогул тэатральнага выступлення, спартыўнай гульні’ з суфіксам ‑j‑а. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
эксцэ́нтрыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.
1. Тое, што і эксцэнтрычнасць 1 (у 2 знач.). Эксцэнтрыка характараў суседнічае з глыбокім псіхалагічным аналізам учынкаў. «Маладосць».
2. Жанр тэатральнага, цыркавога спектакля, пабудаваны на выкарыстанні эксцэнтрычных прыёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капельма́йстар
(ням. Kapelmeister)
кіраўнік тэатральнага, ваеннага, сімфанічнага аркестра.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
экраніза́цыя, ‑і, ж.
Увасабленне на экране якога‑н. твора тэатральнага мастацтва ці мастацкай літаратуры, не прыгнечанага спецыяльна для кіно. Экранізацыя оперы. □ Экранізацыя твораў беларускай літаратуры, удзел пісьменнікаў рэспублікі ў напісанні кінасцэнарыяў .. дазваляюць гаварыць аб сувязі кінамастацтва Беларусі з роднай літаратурай. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фільм-спекта́кль
(ад фільм + спектакль)
экранізацыя тэатральнага спектакля, зробленая з улікам сродкаў кінамастацтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэкара́цыя, ‑і, ж.
Прызначаны для сцэны жывапісны малюнак або архітэктурнае збудаванне з паказам месца і абставін тэатральнага дзеяння. Будзе ў нас і свой раяль, і духавы аркестр, і добрыя дэкарацыі на сцэне. Скрыпка. // перан. Пра што‑н. паказное, штучнае.
•••
Перамена дэкарацый гл. перамена.
[Фр. décoration.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вар’етэ́
(фр. variété = літар. разнастайнасць)
эстрадны тэатр лёгкага жанру, у якім аб’яднаны забаўляльныя элементы тэатральнага, музычнага, цыркавога мастацтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)