шаблязу́бы: ш. тыгр саблезу́бый тигр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тигр тыгр, род. ты́гра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саблезу́бый шаблязу́бы;

саблезу́бый тигр шаблязу́бы тыгр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тигр р. Тыгр, род. Ты́гра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tigris

[ˈtaigns]

р. Ты́гр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

людае́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто ўжывае ў ежу чалавечае мяса.

Тыгр-л.

2. перан. Пра жорсткага, крыважэрнага чалавека, чалавеканенавісніка.

Фашысцкія людаеды.

|| прым. людае́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Tíger

m -s, - тыгр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шаблязу́бы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: шаблязубы тыгр — выкапнёвая жывёліна сямейства кашэчых з вялікімі шаблепадобнымі верхнімі ікламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tygrys

м. заал. тыгр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tygrys ~u

м. р. Тыгр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)