топота́ть несов., разг. тупаце́ць; (топать) ту́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць тупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зату́паць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Пачаць тупаць.

З. нагамі.

2. Захадзіць.

Хутка затупаў па хаце.

3. Зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).

За дзень не спяшаючыся затупаеш у горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выту́пваць

‘тупаць; старанна вырабляць нейкія фігуры нагамі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выту́пваю выту́пваем
2-я ас. выту́пваеш выту́пваеце
3-я ас. выту́пвае выту́пваюць
Прошлы час
м. выту́пваў выту́пвалі
ж. выту́пвала
н. выту́пвала
Загадны лад
2-я ас. выту́пвай выту́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выту́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

семени́ть несов. дро́бненька ту́паць (ступа́ць, ісці́, хадзі́ць); перабіра́ць нага́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tupać

незак. тупаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пату́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Час ад часу, злёгку тупаць. Патупваць ад марозу.

2. Хадзіць, тупаць туды-сюды, пахаджаць. Сярод дзяўчат і хлопцаў рупліва патупваў стары Васіль Тумаш, з блішчастай сякерай за поясам. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stomp [stɒmp] v. infml ту́паць, ця́жка ступа́ць; танцава́ць з прыто́памі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stomp

[stɑ:mp]

v.i.

ця́жка ступа́ць, ту́паць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trámpeln

vi ту́паць [тупаце́ць] нага́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)