Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накто́уз, ‑а, М ‑узе, м.
Спец. Драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для магнітнага компаса на судне.
[Ад гал. nachthuis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Plakátsäule
f -, -n ту́мба для аб’яў [для афі́ш]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Préllstein
m -(e)s, -e буд.ту́мба
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ту́мбачка ‘невялікі столік-шафка’ (ТСБМ), а таксама разм. ‘надмагільны помнік камуністам або вайскоўцам у выглядзе пірамідкі з зоркай’ (Цыхун, вусн. паведамл.). З рус.тумбочка ‘тс’, памянш. да тумба, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
накто́уз
(гал. nagthuis)
драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для компаса на судне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кнехт, ‑а, М ‑хце, м.
Парная тумба на палубе судна або на прыстані для замацавання канатаў, тросаў. Прывязаны да масіўнага чыгуннага кнехта тоўсты сталёвы трос, які цягнуўся да суднаў, увесь аж звінеў ад напружання.Краўчанка.
[Гал. knecht.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пал
(гал. paal)
мар. чыгунная або жалезабетонная тумба, укапаная ў зямлю ля прыстані для замацавання швартоваў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ту́мбачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
1.Памянш.датумба (у 1, 2 знач.).
2. Невялікі столік-шафка, які ставяць звычайна каля ложка. На невысокай тумбачцы стаяў прыёмнік.Ваданосаў.На тумбачцы каля ложка хворага ў шкляным званка стаялі прыгожыя свежыя кветкі — белыя і ружовыя астры, цёмна-карычневыя гваздзікі.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́тэнг
(гал. beting)
вертыкальная тумба на палубе судна, вакол якой наматаны якарны ланцуг, каб паменшыць хуткасць яго руху пры апусканні якара.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)