жыццяра́дасны, -ая, -ае.

Які радуецца жыццю, не ведае тугі.

Ж. чалавек.

Жыццярадасная натура.

|| наз. жыццяра́даснасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тугава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі тугі. Сівалоб, хоць і тугаваты быў на здагадку, усё ж такі здагадаўся: яны [даяркі] яшчэ нічога не ведаюць. Сабаленка.

•••

Тугаваты на вуха — тое, што і тугі на вуха (гл. тугі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hard of hearing [ˌhɑ:dəvˈhɪərɪŋ] adj. тугі́ на ву́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

туго́й

1. в разн. знач. тугі́;

туга́я пружи́на туга́я спружы́на;

туго́й мяч тугі́ мяч;

туги́е ко́сы тугі́я ко́сы;

туга́я струна́ туга́я струна́;

2. (неподатливый) нячу́лы, непамярко́ўны; (скупой) скупы́;

◊

туго́й на́ ухо тугі́ на ву́ха, недачува́е;

туго́й кошелёк тугі́ кашалёк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ну́дны, -ая, -ае.

1. Невясёлы, маркотны, сумны.

2. Які наганяе нуду; нецікавы; поўны нуды, тугі.

Нудная песня.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.).

|| наз. ну́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тужэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. тугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сне́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Невялікі тугі камяк, злеплены са снегу.

Ляпіць снежкі.

2. мн. Гульня, удзельнікі якой стараюцца закідаць адзін аднаго снежнымі камякамі.

У адліжны дзень зручней гуляць у снежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

die of grief

паме́рці ад тугі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

туга...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тугі» (у 1–4 знач.), напрыклад: тугавухі, тугадум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́гасць ж.

1. ту́гость;

2. ту́гость, пло́тность;

1, 2 см. тугі́ 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)