tryl, ~u

м. муз. трэль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quaver​1 [ˈkweɪvə] n.

1. дрыжа́нне го́ласу

2. трэль

3. BrE, mus. во́сьмая но́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trill​1 [trɪl] n.

1. трэль; trills f a nightingale салаўі́ны по́шчак

2. ling. гук-вібра́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арна́мент, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Узор, жывапіснае графічнае ўпрыгожанне, у аснове якога ляжаць геаметрычныя, раслінныя і жывёльныя матывы, што паўтараюцца ў пэўным парадку.

Беларускі а.

2. У музыцы: упрыгожанне мелодый, напр. трэль.

|| прым. арна́ментны, -ая, -ае і арнамента́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пералі́ўчаты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пералівісты. Нясмелае шчоўканне салаўя перайшла ў звонкую, пераліўчатую трэль. Стаховіч. Не шэры палявы каменьчык перад табою, а празрысты самацвет, багаты пераліўчатай ігрою граней. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трель​I ж., муз. и пр. трэль, род. трэ́лі ж.; (соловья — ещё) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

twiddle​1 [ˈtwɪdl] n.

1. BrE вярчэ́нне, кручэ́нне;

give smth. a twiddle пакруці́ць, крутану́ць што-н.

2. трэль, дрыжа́нне го́ласу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мелі́змы

(ад гр. melos = песня)

муз. невялікія адносна ўстойлівыя меладычныя ўпрыгожанні (групета, мардэнт, трэль, фаршлаг), разнавіднасць музычнай арнаментыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

по́шчак, ‑у, м.

1. Пералівісты дрыжачы гук; трэль. Спачатку чуўся салаўіны пошчак, на балоце адзываўся драч, у кустах цвіркала берасцянка. С. Александровіч.

2. Водгук, рэха. Аўтамат засакатаў, разносячы пошчак па лесе. Якімовіч. Недзе ў гушчарніку зазваніў дзяцел, і пошчак пайшоў па лесе. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tríllern

1.

vi пуска́ць трэль, выво́дзіць по́шчак

2) (гу́чна) напява́ць (без слоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)