tubular [ˈtju:bjələ] adj. трубча́сты, трубкава́ты;

a tubular brick пустаце́лая цэ́гла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rurowy

трубчасты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

іголкафі́льтр, ‑а, м.

Трубчасты фільтр, якім карыстаюцца пры будаўнічых работах для асушэння грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tubular

[ˈtu:bjələr]

adj.

трубча́сты, трубкава́ты; цыліндры́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rö́hrenförmig

a трубча́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rurkowaty

трубкаваты, трубчасты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сасу́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Трубчасты орган (у целе чалавека, жывёлы, у раслінных арганізмах), па якім цячэ вадкае рэчыва, кроў або лімфа.

Крывяносныя сасуды.

Сасуды раслін.

|| памянш. сасу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БО́ЙЛЕР

(англ. boiler),

трубчасты цеплаабменнік для награвання вады ў сістэме цеплазабеспячэння і гарачага водазабеспячэння.

т. 3, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Róhrgelenk

n -(e)s, -e тэх. трубча́сты шарні́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сасу́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Трубчасты орган у целе чалавека ці жывёлы, па якім цячэ кроў або лімфа. У целе кожнага дарослага чалавека маецца 160 мільярдаў капіляраў — драбнюткіх крывяносных сасудаў. Матрунёнак. [Хірург:] — Пашкоджаны мяккая тканка і крывяносныя сасуды. Рана запушчана, ёсць адзнакі гангрэны. Дудо.

2. У раслін — трубка, па якой праходзіць вільгаць з растворанымі мінеральнымі солямі і іншымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)