трасі́раванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць ​1.

трасі́раванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́раваны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад трасіраваць ​1.

трасі́раваны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад трасіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́раваны трасси́рованный; см. трасі́раваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасіро́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць ​1.

трасіро́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трасіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́раванне ср. трасси́рование; см. трасі́раваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасси́ровать​I сов. и несов. (намечать) трасі́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасси́ровать​II сов. и несов., фин. трасі́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасі́равацца несов., страд. трасси́роваться; см. трасі́раваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trasować

незак.

1. трасіраваць;

2. тэх. размячаць;

3. эк. трасіраваць;

trasować weksel — трасіраваць вэксаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trassíeren

vt

1) трасі́раваць, намяча́ць напра́мак (дарогі)

2) камерц. трасі́раваць, выстаўля́ць вэ́ксаль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)