экватарыя́льна-трапі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экватарыя́льна-трапі́чны |
экватарыя́льна-трапі́чная |
экватарыя́льна-трапі́чнае |
экватарыя́льна-трапі́чныя |
| Р. |
экватарыя́льна-трапі́чнага |
экватарыя́льна-трапі́чнай
экватарыя́льна-трапі́чнае |
экватарыя́льна-трапі́чнага |
экватарыя́льна-трапі́чных |
| Д. |
экватарыя́льна-трапі́чнаму |
экватарыя́льна-трапі́чнай |
экватарыя́льна-трапі́чнаму |
экватарыя́льна-трапі́чным |
| В. |
экватарыя́льна-трапі́чны (неадуш.)
экватарыя́льна-трапі́чнага (адуш.) |
экватарыя́льна-трапі́чную |
экватарыя́льна-трапі́чнае |
экватарыя́льна-трапі́чныя (неадуш.)
экватарыя́льна-трапі́чных (адуш.) |
| Т. |
экватарыя́льна-трапі́чным |
экватарыя́льна-трапі́чнай
экватарыя́льна-трапі́чнаю |
экватарыя́льна-трапі́чным |
экватарыя́льна-трапі́чнымі |
| М. |
экватарыя́льна-трапі́чным |
экватарыя́льна-трапі́чнай |
экватарыя́льна-трапі́чным |
экватарыя́льна-трапі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мусо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.
Устойлівы сезонны вецер, які летам дзьме з мора на сушу, а зімой з сушы на мора.
Трапічныя мусоны.
|| прым. мусо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цы́трусавы, -ая, -ае.
1. гл. цытрус.
2. у знач. наз. цы́трусавыя, -ых. Вечназялёныя субтрапічныя і трапічныя пладовыя расліны, да якіх адносяцца лімоны, апельсіны, мандарыны, грэйпфруты і інш.
Пасадкі цытрусавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сельва́сы, ‑аў; адз. сельвас, ‑а, м.
Вільготныя трапічныя вечназялёныя лясы ў Паўднёвай Амерыцы.
[Ад лац. selvas — лясы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трапі́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тропікаў; размешчаны ў тропіках. Трапічная зона. Трапічныя краіны. // Уласцівы тропікам, пашыраны ў тропіках. Трапічныя хваробы. Трапічны лівень. Трапічная гарачыня. // Прызначаны для тропікаў. Трапічны шлем.
•••
Трапічны год гл. год.
трапі́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і тропавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
джу́нглі
(англ. jungle, ад хіндзі jangal)
трапічныя цяжкапраходныя балоцістыя лясы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паса́ты
(гал. passaat)
устойлівыя трапічныя вятры, якія дзьмуць ад субтропікаў у бок экватара.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
страфа́нт, ‑у, ДМ ‑нце, м.
1. Трапічныя ліяны, а таксама кусты, з насення якіх здабываюць страфанцін.
2. Настойка з насення гэтых раслін, якая выкарыстоўваецца як лекавы сродак пры некаторых захворваннях сэрца.
[Ад грэч. strophē — кружэнне, абарот і anthos — кветка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цы́трусавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цытрусаў. Цытрусавыя расліны. Цытрусавыя плантацыі.
2. у знач. наз. цы́трусавыя, ‑ых. Вечназялёныя субтрапічныя і трапічныя пладовыя расліны, да якіх адносяцца лімоны, апельсіны, мандарыны і пад. Культывацыя цытрусавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЕЧНАЗЯЛЁНЫЯ ЛЯСЫ́,
лясы, утвораныя дрэвавымі вечназялёнымі раслінамі. Растуць ва ўмовах вільготнага трапічнага ці экватарыяльнага (гл. Вільготныя трапічныя лясы і Экватарыяльныя лясы), а таксама субтрапічнага і ўмеранага (гл. Хвойныя лясы) клімату.
т. 4, с. 134
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)