цяга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Трактар, машына для буксіроўкі прычэпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tractor [ˈtræktə] n. тра́ктар; цяга́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мнагасі́льны, -ая, -ае.

Які мае вялікую магутнасць (пра маторы, машыны, механізмы).

М. трактар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульдо́зер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трактар, абсталяваны навясным пярэднім адвалам для земляных работ.

|| прым. бульдо́зерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычэ́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Павозка (або вагон, прыстасаванне), якая прычэпліваецца да самаходнага транспартнага сродку.

Трактар з прычэпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ciągnik

м. цягач; трактар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tractor

[ˈtræktər]

n.

тра́ктарm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гурча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.

Раўнамерна, прыглушана гудзець (пра матор, ваду і пад.).

Пад акном гурчаў трактар.

|| наз. гурча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тараба́йтрактар’ (ТС). Гукапераймальная назва, магчыма, іранічная. Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Trktor

m -s, -tren тра́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)