тачэ́нне ср. точе́ние, то́чка ж.; см. тачы́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́пка ж., в разн. знач. то́чка;

на бе́лым фо́не чо́рная к. — на бе́лом фо́не чёрная то́чка;

гандлёвая к. — торго́вая то́чка;

○ к. з ко́скай — грам. то́чка с запято́й;

агнява́я к. — огнева́я то́чка;

◊ к. ў ~ку — точь-в-точь;

біць у адну́ к. — бить в одну́ то́чку;

папа́сці ў (са́мую) ~ку — попа́сть в (са́мую) то́чку;

ста́віць (паста́віць) ~ку — ста́вить (поста́вить) то́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исхо́дный зыхо́дны;

исхо́дная то́чка зыхо́дны пункт;

исхо́дное положе́ние зыхо́днае стано́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дот м., воен. (даўгача́сны агнявы́ пункт) дот (долговре́менная огнева́я то́чка)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасячэ́нне ср. пересече́ние;

пункт ~ння лі́ній — мат. то́чка пересече́ния ли́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тачко́ўка ’ўмоўны знак (кропка), які ставяць на паперы пры абмеры плыта (адпавядае 10 м³)’ (Нар. лекс.). Ад рус. то́чка ’кропка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ту́чка ‘мядзведка’ (ТС). Гл. точка 1 ‘тс’ з характэрнай для Палесся менай о > у ў закрытых складах. Аналагічна ту́чка ‘крот’ (Выг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіпе́нне ср. кипе́ние;

тэмперату́ра ~ння — температу́ра кипе́ния;

○ пункт ~ння — то́чка кипе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замярза́нне ср., в разн. знач. замерза́ние;

○ пу́нкт ~ння — физ. то́чка замерза́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дот (долговре́менная огнева́я то́чка) воен. дот, род. до́та м. (доўгачасо́вы агнявы́ пункт).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)