Verbum

лой, ло́ю, м.

Нутраны тлушч (авечы, ялавічны).

Мазаць бліны лоем.

|| прым. ло́евы, -ая, -ае.

праго́рклы, -ая, -ае.

Які стаў горкім на смак у выніку псавання.

П. тлушч.

|| наз. праго́ркласць, -і, ж.

тук, -у, м.

1. Растоплены тлушч.

Мачаць бульбу ў т.

2. Мінеральнае ўгнаенне.

|| прым. ту́кавы, -ая, -ае.

вы́скварыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Сквараннем вылучыць, здабыць.

В. тлушч з сала.

|| незак. высква́рваць, -аю, -аеш, -ае.

пако́ст, -у, М -сце, м.

Спецыяльна апрацаваны алей або тлушч, што прымяняецца для прыгатавання фарбаў, лакаў, кіту і пад.

маргары́н, -у, м.

Харчовы тлушч, які атрымліваюць з сумесі раслінных і жывёльных тлушчаў.

|| прым. маргары́навы, -ая, -ае.

М. завод.

акра́са, -ы, ж. (разм.).

1. Аздоба, упрыгажэнне.

Слова — а. мастацкага твора.

2. Скорам, тлушч, якімі запраўляюць страву; закраска.

Заправіць страву акрасай.