ідэ́йна-тво́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ідэ́йна-тво́рчы |
ідэ́йна-тво́рчая |
ідэ́йна-тво́рчае |
ідэ́йна-тво́рчыя |
| Р. |
ідэ́йна-тво́рчага |
ідэ́йна-тво́рчай
ідэ́йна-тво́рчае |
ідэ́йна-тво́рчага |
ідэ́йна-тво́рчых |
| Д. |
ідэ́йна-тво́рчаму |
ідэ́йна-тво́рчай |
ідэ́йна-тво́рчаму |
ідэ́йна-тво́рчым |
| В. |
ідэ́йна-тво́рчы (неадуш.)
ідэ́йна-тво́рчага (адуш.) |
ідэ́йна-тво́рчую |
ідэ́йна-тво́рчае |
ідэ́йна-тво́рчыя (неадуш.)
ідэ́йна-тво́рчых (адуш.) |
| Т. |
ідэ́йна-тво́рчым |
ідэ́йна-тво́рчай
ідэ́йна-тво́рчаю |
ідэ́йна-тво́рчым |
ідэ́йна-тво́рчымі |
| М. |
ідэ́йна-тво́рчым |
ідэ́йна-тво́рчай |
ідэ́йна-тво́рчым |
ідэ́йна-тво́рчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
літарату́рна-тво́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
літарату́рна-тво́рчы |
літарату́рна-тво́рчая |
літарату́рна-тво́рчае |
літарату́рна-тво́рчыя |
| Р. |
літарату́рна-тво́рчага |
літарату́рна-тво́рчай
літарату́рна-тво́рчае |
літарату́рна-тво́рчага |
літарату́рна-тво́рчых |
| Д. |
літарату́рна-тво́рчаму |
літарату́рна-тво́рчай |
літарату́рна-тво́рчаму |
літарату́рна-тво́рчым |
| В. |
літарату́рна-тво́рчы (неадуш.)
літарату́рна-тво́рчага (адуш.) |
літарату́рна-тво́рчую |
літарату́рна-тво́рчае |
літарату́рна-тво́рчыя (неадуш.)
літарату́рна-тво́рчых (адуш.) |
| Т. |
літарату́рна-тво́рчым |
літарату́рна-тво́рчай
літарату́рна-тво́рчаю |
літарату́рна-тво́рчым |
літарату́рна-тво́рчымі |
| М. |
літарату́рна-тво́рчым |
літарату́рна-тво́рчай |
літарату́рна-тво́рчым |
літарату́рна-тво́рчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
creative [kriˈeɪtɪv] adj. ствара́льны, тво́рчы; крэаты́ўны;
creative abilities тво́рчыя/ствара́льныя здо́льнасці;
creative writing тво́рчая пра́ца, сачыне́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
знахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
1. Знойдзеная рэч.
Бюро знаходак (установа, якая вяртае згубленыя рэчы іх уладальнікам).
2. перан. Аб кім-, чым-н. набытым і вельмі патрэбным.
Творчыя знаходкі.
Гэты спецыяліст — з. для прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Тэорыя літаратуры, вучэнне аб паэтычнай творчасці.
2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае структуру і творчыя прыёмы паэтычных твораў, іх форму і прынцыпы аналізу.
3. Паэтычная манера, уласцівая дадзенаму паэту, напрамку, эпосе.
П.
Янкі Купалы.
П. класіцызму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чалавекалю́б, ‑а, м.
Кніжн. Тое, што і чалавекалюбец. Вялікі чалавекалюб, цярплівы настаўнік, .. [Радзевіч] натхняў нас на творчыя пошукі. Рамановіч. Ядвігін Ш. — вялікі чалавекалюб. Чыгрын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінасту́дыя
(ад кіна- + студыя)
прадпрыемства па вытворчасці кінафільмаў, дзе спалучаюцца мастацка-творчыя і вытворча-тэхнічныя працэсы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
за́мысел, ‑слу, м.
1. Задуманы план дзеянняў; намер, задума. Творчыя замыслы. □ Пад цёмнаю навіссю панурых лясоў таяцца грозныя замыслы паўстаўшага сялянства. Колас.
2. Галоўная думка, ідэя мастацкага твора. Замысел паэмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыві́цца, прыўецца; пр. прывіўся, ‑вілася, ‑лося; зак.
Замацавацца, укараніцца, стаць звычайным. Ні класіцызм, ні рамантызм, ні сентыменталізм як творчыя метады не прывіліся ў беларускай літаратуры. «Полымя». Вось недзе ў часе вандровак і прывілося роду Абрама прозвішча Плотка. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
1. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае структуру і творчыя прыёмы паэтычных твораў, іх форму і прынцыпы аналізу.
2. Сістэма паэтычных форм і прынцыпаў якога‑н. паэта або літаратурнага напрамку. Паэтыка Купалы. Паэтыка класіцызму. Паэтыка рамантызму.
[Грэч. poiētikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)