create [kriˈeɪt] v.

1. ствара́ць, твары́ць

2. выкліка́ць, рабі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зи́ждить несов., книжн., уст. твары́ць, ствара́ць; (строить) будава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыні́ць, чыню́, чы́ніш, чы́ніць; чы́нены; незак., што.

1. Рабіць, учыняць, тварыць.

Запас бяды не чыніць.

2. Рабіць кудзелю.

Жанчыны чынілі кудзелю.

|| зак. учыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

do wonders

твары́ць, рабі́ць цу́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tworzyć

незак.

1. тварыць, ствараць;

2. складаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

generate

[ˈdʒenəreɪt]

v.t.

1) твары́ць; утвара́ць; нараджа́ць, выкліка́ць

2) спараджа́ць, нараджа́ць

3) Math. твары́ць, утвара́ць, ствара́ць (кут, лі́нію)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аблачэ́нне, ‑я, н.

Царкоўнае адзенне, якое ужываецца ў час набажэнства. Разабраўшы сваё начынне і апрануўшы аблачэнне, поп стаў «тварыць» малітву. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miracle [ˈmɪrəkl] n. цуд, дзі́ва

♦

work/perform miracles твары́ць, здзяйсня́ць цу́ды, дава́ць выда́тныя вы́нікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цудатво́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

1. У хрысціянстве: святы, які праславіўся дарам тварыць цуды (у 1 знач.).

У кутку гарэла лампадка перад абразамі цудатворцаў.

2. перан. Той, хто робіць што-н. дзівоснае, надзвычайнае.

Гэта быў не проста ўрач, а сапраўдны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Твэ́рыць ’дурэць, гарэзнічаць’ (капыл., Жыв. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад тварыць ’вытвараць’ (гл. тварыць 1) пад уплывам чвэ́рыць ’тс’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)