whetstone

[ˈhwetstoʊn]

n.

тачы́ла n., асяло́к, брусо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыво́жнасць, ‑і, ж.

Стан трывожнага. Усё ж трывожнасць тачыла душу [Глушака]. Хацелася штосьці рабіць, чыніць штосьці такое, каб пагроза бяды адышла, прапала зусім. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grinder [ˈgraɪndə] n.

1. млыно́к (для зярнят кавы, перцу і да т.п.)

2. тачы́ла

3. карэ́нны зуб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grindstone [ˈgraɪndstəʊn] n. тачы́льны круг; тачы́ла

♦

keep one’s nose to the grindstone infml працава́ць без адпачы́нку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mésserschärfer

m -s, - асяло́к, тачы́ла, тачы́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wétzstein

m -(e)s, -e тачы́ла, тачы́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grinder

[ˈgraɪndər]

n.

1) тачы́льшчык -а m.

2) тачы́ла n.

3) карэ́нны зуб

•

- grinders

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тачы́ць¹, тачу́, то́чыш, то́чыць; то́чаны; незак., што.

1. Рабіць вострым рэжучую частку, лязо чаго-н. з дапамогай тачыла, бруска і пад.; вастрыць.

Т. нож.

2. Рабіць прыдатным для карыстання (пра аловак).

3. Вырабляць што-н., апрацоўваючы на такарным станку.

Т. дэталі.

|| зак. натачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны (да 1 і 2 знач.) і вы́тачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 3 знач.).

|| наз. тачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вагаві́ла ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 809). Параўн. вага ’ўмацаваная на сасе перакладзіна, якая служыць для даставання вады са студні’ (Юрч.). Да вагаваць ’карыстацца рычагом’, вагаваць > вагавіла на ўзор тачыць > тачыла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

osełka

ж.

1. асялок, тачыла, брусок;

2. кавалак масла (авальнай формы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)