Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
стараво́рыўны, ‑ая, ‑ае.
Які здаўна падвяргаецца ворыву. Стараворыўныя землі. □ Дзямід Сыч накіраваўся на стараворыўны тарфянік першай брыгады.Паслядовіч.Тарфяныя глебы як цалінныя, так і стараворыўныя, патрабуюць глыбокага ворыва.«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bog1[bɒg]n.
1. бало́та; дрыгва́;
a peat bog тарфя́нішча, тарфя́нік
2.BrE, infml прыбіра́льня
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
peat bog
імша́ра, амша́ра f., тарфя́нік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ко́пань1 ’копанка’ (Яшк., Сл. паўн.-зах., Яўс., Мат. Маг.). Гл. капаць.
Ко́пань2 ’тарфянік’ (Сцяшк. Сл.). Да капаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
peat moss
1) сфа́гнум -у m
2) тарфя́нік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пя́лька ’тарфянік’ (швянч., Сл. ПЗБ). Выводзіцца з літ.pélkė ’тс’ (Грынавяцкене і інш., там жа), сюды ж лат.pel̃ce, peļ̃ķe ’балота’, прус.pelky ’тс’, суадносныя з pìlkas ’шэры’ (Фрэнкель, 567), пялёсы (гл.), параўн. Неўская, Балт. терм., 111.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
turf[tɜ:f]n. (pl.turfsorturves)
1. дзірва́н; дзёран
2. торф; брыке́т;
turf moorтарфя́нік
3. the turf скакавы́ порт, ска́чкі;
4.infml тэрыто́рыя (чыя́-н.);
It’s my turf. Гэта мая тэрыторыя.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
грычы́н Балота ці асушаны тарфянік (Ганц., Лун.).
□ ур. Грычын (балота) каля ст. Лунінец (Расія, т. 9, стар. 42).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
БІСКУ́ПІНСКАЕ ГАРАДЗІ́ШЧА,
археалагічны помнік жал. веку (сярэдзіна 6—5 ст. да н.э.) каля в. Біскупін Быдгашчцкага ваяв. Польшчы. Пляцоўка ўмацавана сцяной з драўляных канструкцый, запоўненых зямлёй і камянямі. Да варот гарадзішча праз тарфянік вёў драўляны мост (даўж. 120 м). Выяўлены рэшткі больш за 100 наземных жытлаў слупавой канструкцыі, пастаўленых уздоўж 1 акружной і 11 папярочных вуліц з драўлянай вымасткай. Насельніцтва (1000—1200 чал.) належала да плямёнаў лужыцкай культуры.
Літ.:
Монгайт А.Л. Археология Западной Европы: Бронзовый и железный века. М., 1974. С. 346.