серабры́сты, -ая, -ае.

1. Які колерам і бляскам нагадвае серабро.

С. іней.

Серабрыстая луска.

Серабрыстыя скроні (з сівізной). Серабрыстая таполя (таполя, у якой лісце з ніжняга боку пакрыта пушком).

2. перан. Меладычна-звонкі, высокага тону.

С. голас жаўранка.

|| наз. серабры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піраміда́льны, -ая, -ае.

Які мае форму піраміды (у 1 знач.).

Пірамідальная таполя (з каронай, якая звужаецца ўверсе).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́поль м. тапо́ля, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́паль,

гл. таполя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серебри́стый серабры́сты;

серебри́стый то́поль серабры́стая тапо́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poplar

[ˈpɑ:plər]

n.

тапо́ля f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

То́пальтаполя’ (ТСБМ, Сцяшк.), то́поль ’тс’ (ТС). Гл. таполя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясака́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Дрэва сямейства вярбовых з цёмна-шэрай карой; чорная таполя.

Таўшчэзны камель ясакара.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ясака́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белалі́сты, ‑ая, ‑ае.

Пра расліну, у якой лісце з белым адлівам. Белалістая таполя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)