танцплоща́дка (танцева́льная площа́дка) танцпляцо́ўка, -кі ж. (танцава́льная пляцо́ўка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцза́л м. (танцева́льный зал) танцза́ла, -лы ж. (танцава́льная за́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. танцава́льны танцава́льная танцава́льнае танцава́льныя
Р. танцава́льнага танцава́льнай
танцава́льнае		 танцава́льнага танцава́льных
Д. танцава́льнаму танцава́льнай танцава́льнаму танцава́льным
В. танцава́льны (неадуш.)
танцава́льнага (адуш.)		 танцава́льную танцава́льнае танцава́льныя (неадуш.)
танцава́льных (адуш.)
Т. танцава́льным танцава́льнай
танцава́льнаю		 танцава́льным танцава́льнымі
М. танцава́льным танцава́льнай танцава́льным танцава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

techno [ˈteknəʊ] n. mus. тэ́хна (электронная танцавальная музыка з рознымі гукавымі эфектамі і з пульсуючым рытмам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

танцава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да танца (танцаў). Танцавальнае мастацтва. □ З рэпрадуктара лілася вясёлая танцавальная музыка. Шыцік. Хор праспяваў .. некалькі народных песень, а потым танцавалі «Лявоніху», «Крыжачок». Большасць было танцавальных нумароў. Сабаленка. // Прызначаны для танцаў. Разгалісты платан купчастым голлем прыкрываў усю танцавальную пляцоўку. Хомчанка.

2. Які мае адносіны да танцора (танцораў), звязаны з навучаннем танцораў. Танцавальная група. Танцавальны ансамбль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tánzmusik

f -, -en танцава́льная му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

да́нсінг-хол

(англ. dancing hall)

танцавальная зала.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

да́нсінг-хол

(англ. dancing hall)

танцавальная зала.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

джаз, ‑а, м.

1. Тып аркестра змешанага складу з перавагай духавых і ўдарных інструментаў. Набліжаўся вечар. Дзесьці ў глыбіні парку зайграў джаз. Шашкоў.

2. Музыка, пераважна танцавальная, прызначаная для такога аркестра.

[Англ. jazz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tánzdiele

f -, -n танцпляцо́ўка, танцава́льная за́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)