time card[ˈtaɪmˌkɑ:d]n. рабо́чы лісто́к, хранака́рта, та́бель (уліку адпрацаваных гадзін)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
запо́ўніць, ‑поўню, ‑поўніш, ‑поўніць; зак., што.
1. Поўнасцю заняць, напоўніць чым‑н. Запоўніць ванну вадой. Запоўніць зернем элеватар.// Поўнасцю заняць, запоўніць сабой. Маленькую вёску запоўнілі войскі.Мележ.Сонца грэла па-летняму, вуліцы запоўнілі дэманстранты.Грамовіч.
2. Упісаць неабходныя звесткі. Запоўніць анкету. Запоўніць табель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Rángliste
f -, -n
1) та́бель аб ра́нгах
2) спіс ле́пшых спартсме́наў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tabela
tabel|a
ж.
1. табліца;
~e strzelnicze вайск. табліцы стральбы;
~a stawek zarobkowych — тарыфная сетка;
2.табель;
~a kontrolna — табель уліку прыходу на працу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tabélle
f -, -n таблі́ца, та́бель, спіс, раскла́д
~ der Náchfrage — камерц. таблі́ца по́пыту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
та́бельны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўключаны ў табель, устаноўлены табелем. Табельныя дні.
2. Які вядзецца пры дапамозе табеля (у 2 знач.); прызначаны для табеля. Табельны ўлік.//узнач.наз.та́бельная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе вядзецца ўлік яўкі і адыходу з работы. — Магнат, і калі ты ўжо будзеш, пропуск лажыць у табельную? — раптам перабівае нас Анця.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wykaz, ~u
м.
1. спіс; ведамасць, табель;
2. зводка, пералік;
wykaz wylosowanych obligacji — табліца выйгрышаў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
report1[rɪˈpɔ:t]n.
1. (on) дакла́д, справазда́ча; паведамле́нне;
the chairman’s report дакла́д старшыні́;
a weather report зво́дка надво́р’я
2. чу́ткі;
According to reports he’s not coming back. Гавораць, што ён не збіраецца вяртацца.
3.BrEта́бель паспяхо́васці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Zensúr
f -, -en
1) ацэ́нка, адзна́ка, бал
2) тк. sg цэнзу́ра
die ~ hat das Buch (nicht) zúgelassen — цэнзу́ра (не) дазво́ліла друкава́нне кні́гі
3) та́бель (паспяхо́васці)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
штат1, ‑а, М штаце, м.
1. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых буржуазных і федэратыўных дзяржавах, якая карыстаецца пэўнай ступенню самакіравання. Аўстралійскія штаты. □ Працяглая барацьба рабочага класа за скарачэнне рабочага дня прывяла да таго, што ў ЗША ў многіх штатах былі выдадзены законы аб 8‑гадзінным рабочым дні.«Звязда».
2.толькімн. (шта́ты, ‑аў). Назва саслоўна-прадстаўнічых устаноў, якія існавалі ў Нідэрландах і Францыі. Генеральныя штаты.
[Ад ням. Staat — дзяржава.]
штат2, ‑у, М штаце, м.
1.звычайнамн. (шта́ты, ‑аў). Дакумент, які вызначае склад супрацоўнікаў якой‑н. установы і ўказвае іх пасаду і аклад. Зацвярджаць штаты. Рэгістраваць штаты. Пераглядаць штаты.
2. Пастаянны, зацверджаны, устаноўлены склад супрацоўнікаў якой‑н. установы. Штат гасцініцы невялікі. Адна дзяўчына — адміністратарка, яна ж і бухгалтар, і касір.В. Вольскі.[Зубараў:] — Вельмі рад мець у сваім штаце такую чароўную жанчыну.Новікаў.Намеснік старшыні Цяцера (Па штату ён — і аграном) Малюе табель — на фанеры Выводзіць лічбы за сталом.Калачынскі.//Разм. Колькасць, склад асоб, якія маюць дачыненне да каго‑н. — О, не, — прамовіў Лабановіч, — я лічу, што ў завітанскай чараўніцы і так вялікі штат кавалераў, і мая там прысутнасць ніколечкі не павялічыць яе вагі.Колас.
3. У ваенна-марскім флоце — нарукаўны знак адрознення матросаў па спецыяльнасці.
•••
Належыць па штату — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад. каго‑н.
[Ням. Staat.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)