сіласава́цца, ‑суецца; незак.

1. Быць прыгодным для сіласавання, паддавацца сіласаванню.

2. Зал. да сіласаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сіласаваць; спосаб нарыхтоўкі і захоўвання кармоў шляхам заквашвання. Сіласаванне бульбоўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

silíeren

vt с.-г. сіласава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кукуру́за, ‑ы, ж.

1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых з высокім і тоўстым сцяблом і ядомымі буйнымі жоўтымі зярнятамі, сабранымі ў пачаткі; маіс. Сіласаваць кукурузу.

2. зб. Зерне гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinsäuern

vt

1) ква́сіць, марынава́ць

2) с.-г. сіласава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinmieten

I

1.

vt зніма́ць памяшка́нне (для каго-н.)

2.

(sich) зніма́ць памяшка́нне

(для сябе)

I

vt с.-г.

1) сіласава́ць

2) захо́ўваць у бурта́х [капца́х]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)