раўнадзейны прыметнік

Раўнадзейная сіла (спецыяльны тэрмін) — сіла, якая аказвае на цвёрдае цела механічнае ўздзеянне, роўнае таму, якое аказваюць на яго іншыя прыкладзеныя да яго сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

волатаўскі прыметнік

Які мае адносіны да волата.

  • Волатаўская сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

непераможны прыметнік

Такі, якога нельга перамагчы.

  • Непераможная сіла.

|| назоўнік: непераможнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нячысцік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

У забабонах: нячыстая сіла, чорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лішкавы прыметнік

Які перавышае патрэбнасць, норму; збыткоўны.

  • Лішкавая рабочая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

патрабавацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Быць патрэбным, неабходным.

  • Патрабуецца рабочая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неадольны прыметнік

Які цяжка, немагчыма пераадолець; магутны.

  • Неадольная сіла.

|| назоўнік: неадольнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

разрыўны прыметнік

Які разрываецца ад удару.

  • Разрыўная куля.
  • Разрыўная сіла снарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

усёмагутнасць назоўнік | жаночы род | высокае

Бязмежная сіла, магутнасць.

  • У. чалавечага розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цэнтраімклівы прыметнік

Накіраваны ў час руху ад перыферыі да цэнтра.

  • Цэнтраімклівая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)