ся́бра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ся́бра |
сябры́ |
| Р. |
ся́бра |
сябро́ў |
| Д. |
ся́бру |
сябра́м |
| В. |
ся́бра |
сябро́ў |
| Т. |
ся́брам |
сябра́мі |
| М. |
ся́бру |
сябра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паспо́йваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго (што).
Прывучыць да п’янства.
Паспойвалі хлопцаў сябры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазнава́цца, -наю́ся, -нае́шся, -нае́цца; -наёмся, -наяце́ся, -наю́цца; незак.
Станавіцца вядомым, пазнаным.
Сябры пазнаюцца ў бядзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак. (разм.).
Напрасіцца; дамагчыся свайго назойлівымі просьбамі.
Н. ў сябры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгамані́цца, -маню́ся, -мо́нішся, -мо́ніцца; зак. (разм.).
Тое, што і разгаварыцца.
Разгаманіліся сябры.
|| незак. разгамо́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неразлу́чны неразлу́чный;
~ныя сябры́ — неразлу́чные друзья́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка, прыназ. з Д.
Ужыв. ў спалучэнні «ка мне»; тое, што і да (у 8 знач.).
Ка мне прыйшлі сябры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зло́снік, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які мае зло на каго-н.; вораг.
Сябры і злоснікі.
|| ж. зло́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. зло́сніцкі, -ая, -ае.
Злосніцкія нагаворы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
boyhood [ˈbɔɪhʊd] n. мале́нства;
boyhood days/friends дні/сябры́ мале́нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
inseparable
[ɪnˈsepərəbəl]
adj.
неразлу́чны (сябры́); неаддзе́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)