Verbum

няве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жонка сына.

Як добрая свякроў, то добрая і н. (прыказка).

кату́рхаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Штурхаць каго-н., прымушаць ачнуцца, прыйсці да памяці.

К. сына раніцай.

непако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; незак.

1. Адчуваць неспакой, трывогу; хвалявацца.

Н. перад дакладам.

2. Праяўляць клопат, турбавацца.

Н. за сына.

паасо́бку, прысл.

1. Па адным, не разам.

Гаварыць з кожным п.

2. Асобна, разлучыўшыся.

Сем’і бацькі і сына жывуць п.

паўшчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Пажурыць, падакараць каго-н. з выхаваўчай мэтай.

Панас паўшчуваў сына за паводзіны ў школе.

пры́тча, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (кніжн.).

Іншасказальнае апавяданне з павучальным вывадам.

П. пра блуднага сына.

|| прым. пры́тчавы, -ая, -ае.

расчу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Выклікаць пачуццё прыемнай усхваляванасці.

Словы сына расчулілі маці.

|| незак. расчу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

по́страх, -у, мн. -і, -аў, м.

Пагроза, строгае папярэджанне або пакаранне як мера засцярогі ад магчымых правіннасцей у будучым.

Сварыцца на сына для постраху.

неспако́й, -ю, м.

1. Трывога, душэўнае ўзбуджэнне.

Яго ахапіў н.

2. Масавае хваляванне, узбуджэнне.

Грамадскі н.

3. Турботы, клопаты аб кім-, чым-н.

Н. за сына.