counterclockwise​2 [ˌkaʊntəˈklɒkwaɪz] adv. AmE су́праць/супро́ць гадзі́ннікавай стрэ́лкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

counterclockwise​1 [ˌkaʊntəˈklɒkwaɪz] adj. AmE які́ рухаецца су́праць/супро́ць гадзі́ннікавай стрэ́лкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przeciwko

супраць, супроць;

гл. przeciw

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

іканабо́рства, ‑а, н.

Гіст. Грамадскі рух у Візантыі ў 8–9 стст. супроць уціску царквы і манастырскага землеўладання, які праходзіў пад знакам барацьбы супроць пакланення іконам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прэ́ці ’проці, супроць’ (Бяльк.). Кантамінаваная форма польск. pi*zeciw ’тс’ і проці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anticorrosive

[,æntikəˈroʊsɪv]

n.

сро́дак супро́ць каро́зіі, супро́ць разьяда́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Насу́праць ’наперакор; напроціў’ (Растарг., ТСБМ, Сл. ПЗБ), насупро́ць ’тс’ (Др., ТСБМ), насу́проця ’тс’ (Нас., Бяльк.). Гл. су́праць, супроць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

deprecate

[ˈdeprəkeɪt]

v.

асуджа́ць; во́стра выступа́ць супро́ць; пратэстава́ць супро́ць каго́-чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Насупраці́ў, насупраці́ўку ’напроціў; наперакор’ (Нас.), насу́пратив ’тс’ (Растарг.), рус. насупротив ’тс’, укр. насу́против < *na + *su + *protivъ, гл. ESSJ SG, 1, 224. Гл. супроць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мардабо́йства, ‑а, н.

Разм. Тое, што і мардабой. Салдаты былі азлоблены супроць мардабойства афіцэраў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)