bitch​1 [bɪtʃ] n.

1. су́ка, су́чка;

a bitch wolf ваўчы́ца

2. slang су́ка, ку́рва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сук сук, род. сука́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́жла, ‑ы, ж.

Гончая сука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́к сукі́
Р. сука́ суко́ў
Д. суку́ сука́м
В. су́к сукі́
Т. суко́м сука́мі
М. суку́ сука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́чка

‘памянш. да сука’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́чка су́чкі
Р. су́чкі су́чак
Д. су́чцы су́чкам
В. су́чку су́чак
Т. су́чкай
су́чкаю		 су́чкамі
М. су́чцы су́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Hündin

f -, -nen су́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suczka

ж. сука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

suka

ж. сука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

борза́я ж., сущ., прил., охот. хорт, род. харта́ м.;

сво́ра борзы́х згра́я харто́ў;

борза́я су́ка су́ка-хорт;

борзо́й щено́к шчаня́-хорт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Суча́рына экспр. ’сука’ (ТС). Да сука (гл.) з няясным словаўтварэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)