pod​1 [pɒd] n.

1. струк

2. шалупі́нне, луска́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жарно́вец, ‑ноўцу, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з залаціста-жоўтым кветкамі і плодам струк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strączek

м. струк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стручо́к уменьш. струк, род. струка́ м., стручо́к, -чка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́чья мн. струкі́, -ко́ў, ед. струк, род. струка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łuszczyna

ж. бат. струк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Érbsenhülse

f -, -n гаро́хавы струк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ваніль ’плады трапічнай расліны’ (КТС). З рус. ваниль < франц. vanille ’струк дрэва, з якога атрымліваюць араматычнае рэчыва’, якое да лац. vagina, vaginella ’струк’ (Фасмер, 1, 272; Шанскі, 1, В, 18; Рудніцкі, 1, 308).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стручо́к, ‑чка, м.

Маленькі струк. Шышкі, чорныя стручкі акацый, з жалудамі скрозь грыбная, глеба. Вялюгін.

•••

Александрыйскі стручок — плады расліны касіі, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне як слабіцельны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schóte

f -, -n струк

grüne ~ — зялёны гаро́шак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)