стро́итьсяI несов.

1. (строить себе дом, другую постройку) будава́цца;

2. (воздвигаться, сооружаться) будава́цца;

3. перен. (созидаться, создаваться) стро́іцца, ствара́цца;

4. (составляться, слагаться) склада́цца, скла́двацца, ствара́цца, стро́іцца, будава́цца;

5. (намечаться мысленно, создаваться в уме) стро́іцца, грунтава́цца;

6. (основываться, базироваться) стро́іцца, асно́ўвацца, грунтава́цца, базі́равацца;

7. (становиться в строй) стро́іцца, шыхтава́цца;

8. страд. будава́цца; вырабля́цца, стро́іцца, рабі́цца; ствара́цца; грунтава́цца; см. стро́итьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́итьсяII несов., возвр., страд. (в ряды) стро́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

1. Стаць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіцца да левага фланга.

2. Разм. Далучыцца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пастроіць ’парадзіць’ (КЭС, лаг.), ’адрамантаваць’ (Мат. Гом., ТС), ’палатаць’ (Ян.), ’прыгатаваць’, ’прыбрацца’ (ТС), ’пабудаваць’ (Бяльк.). Да строіць, строіцца (< прасл. strojiti) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пастро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

Стаць у строй, размясціцца ў нейкім парадку. Падаў каманду лейтэнант Пастроіцца ў рады. Броўка. Ды вось дзяўчаткі пастроіліся па дзве і, трымаючыся за рукі, пайшлі. Брыль. Раніцою батальён пастроіўся на пляцы. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

formować się

незак.

1. фарміравацца; фармавацца;

2. вайск. строіцца; шыхтавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Стро́і1 ‘уборы, убранне’ (ТСБМ, Касп., Байк. і Некр., Сцяц. Сл.), стро́іцца ‘прыбірацца, святочна адзявацца’ (Ласт.), ‘апранацца’ (Сл. Брэс.), ‘упрыгожвацца, аздабляцца’ (Варл.), ст.-бел. строи: строи ихъ — все звѣринные скуры (XVIII ст., Моўн. адзінкі і кантэкст, Мн., 1992, 214). З польск. strój, stroić ‘тс’.

Стро́і2: бабро́выя стро́і ‘бабровы струмень’ (Сержп. Прымхі). Гл. струмень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vererreihe

f -, -n чацвёрка (у страі)

sich in ~n ufstellen — стро́іцца па чаты́ры чалаве́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kolnne

f -, -n у розн. знач. кало́на, шэ́раг

sich zu ~n rihen — стро́іцца ў кало́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rangieren

[rãʒi:-]

1. vt чыг. фармірава́ць (цягнікі); сартава́ць (вагоны), манеўрава́ць

2. ~, sich стро́іцца па ро́сту; выстро́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)