Verbum

словатво́рчасць, -і, ж.

Стварэнне новых слоў.

С. маладых паэтаў.

самавызначэ́нне, -я, н.

1. гл. самавызначыцца.

2. Права нацыі на стварэнне сваёй нацыянальнай дзяржаўнасці.

сімуля́цыя, -і, ж.

Прытворства, стварэнне ілжывага ўяўлення аб чым-н.

С. хваробы.

С. абрабавання.

капіталаўклада́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Затраты на стварэнне новых, рэканструкцыю і пашырэнне дзеючых асноўных фондаў.

асвятля́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, абавязкам якой з’яўляецца асвятленне сцэны, стварэнне светлавых эфектаў і пад.

жыццезабеспячэ́нне, -я, н.

Стварэнне неабходных умоў для нармальнай жыццядзейнасці каго-, чаго-н.

Ж. ў экстрэмальных умовах.

Сістэма жыццезабеспячэння.

моватво́рчасць, -і, ж.

Стварэнне новых слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на дадзенай мове.

Народная м.

|| прым. моватво́рчы, -ая, -ае.

эфі́рны, -ая, -ае.

1. гл. эфір.

2. перан. Бесцялесны, незямны (кніжн., іран.).

Эфірнае стварэнне.

|| наз. эфі́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).