наасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Вышэйшая стадыя эвалюцыі біясферы, станаўленне якой звязана з развіццём грамадства і яго ўздзеяннем на прыродныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́жкавы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае сабой прамежак.

Прамежкавая адлегласць.

2. перан. Які займае сярэдняе становішча паміж чым-н.

Прамежкавая стадыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stadium

н. стадыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

э́ндшпіль, ‑ю, м.

Заключная стадыя шахматнай гульні. Роўны эндшпіль.

[Ням. Endspiel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заро́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зародка. Зародкавая стадыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́струла, ‑ы, ж.

Спец. Стадыя развіцця зародка мнагаклетачных жывёл, наступная за бластулай.

[Лац. gastrula.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лічынкі ​1. Лічынкавая стадыя развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачатко́вы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў пачатку чаго-н., з’яўляецца пачаткам чаго-н.

Пачатковае слова.

Пачатковая стадыя развіцця.

2. Дадзены не ў поўным аб’ёме, ніжэйшы.

Пачатковая адукацыя.

Пачатковая школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бла́стула, ‑ы, ж.

Стадыя развіцця зародка мнагаклетачных жывёльных арганізмаў, якая завяршае працэс драблення яйца.

[Ад грэч. blastē, blastos — расток.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размеркаванне,

стадыя ўзнаўлення грамадскага прадукту.

т. 13, с. 261

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)