вменя́ть несов. ста́віць;

вменя́ть в обя́занности ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць;

вменя́ть в вину́ ста́віць у віну́ (што), абвінава́чваць (у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Ставіць паметкі на чым-н.

П. старонкі рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водружа́ть несов. устанаўля́ць, ста́віць, узніма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остропи́ливать несов., стр. ста́віць кро́квы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надста́ўлены наста́вленный, надста́вленный; см. ста́віць, надста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час карадзі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
прош. час карадзі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загараджа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды.

Мінны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыягназава́ць

‘паставіць (ставіць) дыягназ’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыягназу́ю дыягназу́ем
2-я ас. дыягназу́еш дыягназу́еце
3-я ас. дыягназу́е дыягназу́юць
Прошлы час
м. дыягназава́ў дыягназава́лі
ж. дыягназава́ла
н. дыягназава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягназу́й дыягназу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыягназу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыягназава́ць

‘паставіць (ставіць) дыягназ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыягназу́ю дыягназу́ем
2-я ас. дыягназу́еш дыягназу́еце
3-я ас. дыягназу́е дыягназу́юць
Прошлы час
м. дыягназава́ў дыягназава́лі
ж. дыягназава́ла
н. дыягназава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягназу́й дыягназу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыягназава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)