Speaker

['spi:kər]

m -s, - спі́кер, прамо́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

speaker [ˈspi:kə] n.

1. прамо́ўца, дакла́дчык

2. асо́ба, яка́я вало́дае мо́ваю;

be a speaker of French гавары́ць па-францу́зску

3. the Speaker спі́кер (у парламенце)

4. гучнагавары́цель, дына́мік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Sprécher

m -s, -

1) прамо́ўца

2) ды́ктар

3) спі́кер

4) арты́ст, які́ дублі́руе ро́лю ў фі́льме

als ~ wírkten mit… — ро́лі дублі́равалі

5) гавару́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)