канфлі́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Сутыкненне, сур’ёзнае разыходжанне, спрэчка.

Сямейны к.

Узброены к.

|| прым. канфлі́ктны, -ая, -ае.

К. характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

словопре́ние ср., ирон. спрэ́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантраве́рза, ‑ы, ж.

Кніжн. Спрэчка, супярэчнасць; спрэчнае пытанне.

[Фр. controverse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Тое, што і перастрэлка.

Рота трапіла ў перапалку.

2. перан. Крыклівая спрэчка, лаянка.

Сямейная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сва́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Спрэчка, якая суправаджаецца крыкам, шумам, лаянкай і пад.

Распачаць сварку.

Лепш благі мір, як добрая с. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

препира́тельство ср. спрэ́чка, -кі ж.; пярэ́чанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

polemic​1 [pəˈlemɪk] n. fml пале́міка, спрэ́чка; дыску́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антагані́зм

(гр. antagonisma = спрэчка, барацьба)

непрымірымая супярэчнасць, варожасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

controversy [ˈkɒntrəvɜ:si] n. спрэ́чка, дыску́сія, пале́міка;

beyond/without controversy бясспрэ́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)