экано́мны в разн. знач. эконо́мный;
э. чалаве́к — эконо́мный челове́к;
э. спо́саб убо́ркі ўраджа́ю — эконо́мный спо́соб убо́рки урожа́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засо́л м.
1. (действие) засо́льванне, -ння ср., засо́л, -лу м.;
2. (способ) засо́л, -лу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапушча́льны
1. допусти́мый;
~ная прапано́ва — допусти́мое предложе́ние;
2. прие́млемый;
д. спо́саб — прие́млемый спо́соб;
3. терпи́мый;
~ная з’я́ва — терпи́мое явле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эконо́мный в разн. знач. экано́мны;
эконо́мный челове́к экано́мны чалаве́к;
эконо́мный спо́соб убо́рки урожа́я экано́мны спо́саб убо́ркі ўраджа́ю.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́злы, -лаў ед. нет
1. (приспособление, служащее подставкой) ко́злы;
2. (передок экипажа) ко́злы, облучо́к м.;
3. (способ составления ружей) ко́злы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́нос м.
1. вы́нас, -су м.;
2. (способ запряжки) а) (сбоку) прыпрэ́жка, -кі ж.; б) (гуськом) цу́гам, наўсця́ж;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стильII (способ летосчисления) стыль, род. сты́лю м.;
второ́го апре́ля по но́вому сти́лю друго́га красавіка́ па но́вым сты́лі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́рчык м.
1. (упряжное приспособление) валёк;
2. (способ упряжки) пристя́жка ж.;
запрага́ць на в. — запрята́ть в пристя́жку;
хадзі́ць на ~ку — ходи́ть в пристя́жке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
посо́лII м.
1. (действие) сале́нне, -ння ср., пасо́л, -лу м.;
2. (способ соления) пасо́л, -лу м.;
сельдь пря́ного посо́ла селядцы́ во́страга пасо́лу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Спо́саб ‘прыём, метад’, ‘парадак, характар, манера, склад’, ‘рэальныя ўмовы, сродак, магчымасць ажыццяўлення чаго-небудзь’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Федар. 4), ‘матэрыяльны дастатак, сродкі’ (Варл.), ‘неабходнае для жыцця’ (Сержп. Прымхі), ‘доля’: дзеўка без спосабу (пра векавуху) (Сержп.). Укр спо́сі́б, рус. спо́соб, польск. sposób, чэш. způsob, славац. spôsob, серб.-харв. спосо̀ба. Параўн. пасоба ‘дапамога’ (Нас.), рус. посо́бие, якія з выразу *ро sobě (гл. сябе); Міклашыч, 331–332; Фасмер, 3, 738. Якабсон (гл. у Фасмера, там жа) усходнеславянскія словы лічыць запазычаннем праз польскую з ст.-чэш. zpósob. Аналагічна Кохман, Stosunki, 126. Сяткоўскі (гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 334) чэшскі ўплыў бачыць толькі ў развіцці абстрактных значэнняў. Борысь (570) рэканструюе паўн.-прасл. *sъposobъ як аддзеяслоўны дэрыват ад *sъposobiti < *posobiti < *ро sobě, параўн. спасобіць ‘падрыхтоўваць, запасаць’ (Нас.), ст.-бел. способяти ‘падрыхтаваць, сабраць’ (Ст.-бел. лексікон).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)