sperma

ж. фізіял. сперма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spérma

n -s, -men i -máta біял. спе́рма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіпаспермі́я

(ад гіпа- + сперма)

тое, што і алігаспермія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

азааспермі́я

(ад а- + заа- + сперма)

адсутнасць у сперме сперматазоідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

се́мя, се́мя і се́мені, Д се́мю і се́мені, В се́мя, Т се́мем і се́менем, М (аб) се́мі і се́мені, н.

1. Зачатак расліны, які складаецца з зародка і абалонкі, зерне.

Льняное с.

2. перан. Зародак, крыніца чаго-н.

С. навукі засявай!

3. Тое, што і сперма.

|| памянш. се́мечка, -а, мн. -і, -чак, н. (да 1 знач.).

|| прым. се́мявы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Семявыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алігаспермі́я

(ад аліга- + сперма)

памяншэнне аб’ёму спермы, што выліваецца пры семявывяржэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монаспермі́я

(ад мона- + сперма)

апладненне яйцаклеткі адной мужчынскай гаметай (параўн. поліспермія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эякуля́т

(лац. eiaculatus = выкінуты)

сперма, вывержаная самцом у час палавога акта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панспермі́я

(ад пан- + сперма)

гіпотэза аб паўсюдным распаўсюджванні ў Сусвеце зародкаў жывых істот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліспермі́я

(ад полі- + сперма)

пранікненне ў яйцаклетку пры запладненні некалькіх сперматазоідаў (параўн. монаспермія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)