поспа́сть сов., разг. (паступо́ва) спа́сці, паме́ншыцца.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
sklęsnąć
зак. спасці (пра пухліну)
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
Спадо́к ‘рыззё’ (ТС). Дэрыват ад асновы цяперашняга часу дзеяслова спасці, спаду з суф. ‑ок. Тое, што спада́е ‘скідваецца’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
адле́гчы, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ля́жа, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла, -лягло́; зак.
1. Знікнуць, перастаць адчувацца (пра трывогу, боль і пад.), супакоіцца.
Боль ад сэрца адлёг.
Сэрца не камень, адляжа (прыказка). На душы адлягло (безас.).
2. Спасці, паменшаць (пра холад, мароз).
Мароз адлёг.
Пад раніцу адлегла (безас.).
|| незак. адляга́ць, -а́е.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
опа́сть сов.
1. (осыпаться) апа́сці, мног. паапада́ць;
2. (уменьшиться) апа́сці, мног. паапада́ць, спа́сці.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сбытьII сов. (пойти на убыль — о воде) спа́сці, убы́ць; см. сбыва́тьII.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ниспа́сть сов., книжн. спа́сці; (покрыть собой) па́сці; (свеситься вниз — ещё) зві́снуць;
ниспа́ла роса́ па́ла раса́.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Няпэ́ўны ’недабраякасны (пра насенне)’ (Сл. ЦРБ), ’ненадзейны, нявызначаны’ (Касп.), няпе́ўны (непевний) ’неверагодны, ненадзейны’ (Нас., Юрч. НВС), няпеўны, ніпе́ўны ’няякасны (пра расліны і насенне); слабасільны (пра дзіця)’ (Мат. Гом.), ніпеўны ’кволы, хваравіты, слабы; нядобры, няўдалы’ (магіл., Нар. словатв.; глус., парыц., Янк. Мат.). Як і літаратурная няпэ́ўны ’нявызначаны, неакрэслены, ненадзейны’ (ТСБМ), ад пэ́ўны (гл.). Фантастычна Фёдарава (Вопросы диалектологии и истории языка. Душанбе, 1984, 91) — з комі нюп ’пакаты, нізкі (пра плечы)’, нюпусьны ’спасці (пра бакі), падвесці (жывот)’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
ubyć
uby|ć
зак. зменшыцца, спасці, убыць;
~ło zapasów — запасы зменшыліся;
~ło mi na wadze — я страціў (страціла) вагу
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
опусти́ться
1. апусці́цца, мног. паапуска́цца, спусці́цца, мног. паспуска́цца; (на стул) се́сці;
2. (о почве, доме) асе́сці; (об уровне воды) зні́зіцца, спа́сці;
3. перен. (морально) апусці́цца.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)