споры́ш бот. спары́ш, -ша́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спары́шнік, ‑у, м.

Тое, што і спарыш ​2. [Вучні] выраўнялі .. [пляцоўку] як належыць і пасеялі на ёй насенне спарышніку. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спа́ру спа́рым
2-я ас. спа́рыш спа́рыце
3-я ас. спа́рыць спа́раць
Прошлы час
м. спа́рыў спа́рылі
ж. спа́рыла
н. спа́рыла
Загадны лад
2-я ас. спа́р спа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час спа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

двойча́тка ж., разг. спары́ш, -ша́ м.; (о вилах) двуро́жнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аббо́рыш ’пласт сена, перабраны граблямі’ (Бяльк.) < абабраць. Словаўтварэнне як у спарыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эргатамі́н

(ад фр. ergot = спарыш + аміны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры матачных кровацячэннях, атаніі маткі, мігрэні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эргаты́зм

(ад фр. ergot = спарыш)

атручванне жывёлы і чалавека зернем злакаў, мукой, зерневымі адходамі, пашкоджанымі спарыннёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Viellíebchen

n -s

1) арэ́х-спары́ш

gúten Mórgen ~! — ага́, папа́ліся!; віншу́ю, прайгра́лі закла́д

2)

mit j-m ein ~ éssen* — ісці́ ў закла́д з кім-н. (падзяліўшы між сабой арэх-спарыш – жартаўлівы звычай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эргаты́н

(ад фр. ergot = спарыш)

лекавы прэпарат, ачышчаны рэдкі экстракт злакаў, які з’яўляецца адным з кроваспыняльных сродкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Адбо́рыш 1 ’мера пры куплі-продажы’ (Інстр. III) да браць (< адбор‑ыш). Словаўтваральная мадэль з ‑ыш‑суфіксацыяй (як спарыш). Гл. адборыш 2.

Адбо́рыш 2 ’пласт сена, што збіваецца граблямі, як кладуць у копы ці на воз’ (Бяльк.) да браць (ад‑бор‑ыш). Параўн. адборыш 1 і аборыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)