спа́йваццанесов., возвр., страд. спа́иваться; см. спая́цца, спа́йваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
spawać
незак. зварваць; спайваць; злітоўваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
weld[weld]v.tech.
1.спа́йваць; спа́йвацца
2. зва́рваць; зва́рвацца
3. аб’ядно́ўваць;
weld a nation з’ядна́ць краі́ну
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спай, ‑ю, м.
1.Дзеяннепаводледзеясл.спайваць — спаяць (у 1 знач.) істанпаводледзеясл. спайвацца — спаяцца (у 1 знач.).
2. Тое, што і спайка (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́йка, ‑і, ДМ спайцы; Рмн. спаек; ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.спайваць — спаяць; дзеяннеістанпаводлезнач.дзеясл. спайвацца — спаяцца. Вось Федзя ўжо ў музычнай школе, Развучвае дыезы ды бемолі, Хаця жадання ў хлопчыка няма. Ён у кішэнях носіць гайкі І марыць аб майстэрстве спайкі, Але дарма.Корбан.
2. Месца спайвання, злучэння частак чаго‑н. Мы саставілі замкнуты ланцуг розных металічных дратоў, і адну спайку награвалі, а другую ахалоджвалі.«Беларусь».
3.перан. Яднанне, калектывізм, цесная сувязь. Моцная дысцыпліна замацоўвала спайку.Брыль.Разумее настаўнік, што сялянам бракуе грамадскае арганізацыі, спайкі.Навуменка.
4. Від злучэння розных органаў і тканак, а таксама месца гэтага злучэння. Спайка паўшар’яў галаўнога мозга.// Паталагічнае злучэнне тканак у выніку запаленчага працэсу. Утварэнне спаек у страўніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
weld
[weld]1.
v.
1) спа́йваць, зва́рваць
He welded two rods together — Ён спая́ў два пруты́
2) це́сна злуча́ць, гуртава́ць
Working together for a month welded them into a strong team — Супо́льная пра́ца на праця́гу ме́сяца спая́ла іх у мо́цную кама́нду
3) спа́йвацца
Some metals weld better than others — Некато́рыя мэта́лы спа́йваюцца лепш за і́ншыя
2.
n.
1) зва́рка, спа́йка f.
2) спа́йваньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)