Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спавіва́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.спавіваць — спавіць.
2.Абл. Тое, чым спавіваюць дзіця. [Сёмка:] — А малое на ложку.. раскідае сваё спавіванне.Кандрусевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wíndeln
vtспавіва́ць; абмо́тваць, абкру́чваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
повива́тьнесов.
1.(пеленать)спавіва́ць;
2.(обвивать) абвіва́ць, абмо́тваць, абкру́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Спавіва́нка ‘вяроўка з трох і болей частак’ (Касп.). Да спавіваць, далей да віць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Суві́сцяль ’падарунак, падарак (на хрысціны, вяселле)’ (іўеў., Сл. ПЗБ; віл., З нар. сл.; маладз., Гіл.). На славянскай глебе адпаведнікаў няма. Па лінгвагеаграфіі — запазычанне з балцкіх моў. Параўн. літ.výstyti ’спавіваць дзіця’, výstyklas ’пялёнка’, suvýtelis ’спавіванне’, лат.suovista ’пялёнка’; апошняе з suo‑ і vistit ’спавіваць’ (Мюленбах-Эндзелін, 3, 1139). Можна меркаваць, што першапачаткова слова азначала падарунак на хрысціны (звычайна кавалак палатна, магчыма, для спавівання дзіцяці), потым значэнне пашырылася да ’ўсялякі падарунак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абані́ты ’пешчаны, балаваны’ (Касп.), параўн. рус.пск.абанитый ’неслух, свавольны, балаваны, хітры’. Мабыць, абаніты < *абабніты. Параўн. рус.бабнить ’спавіваць’ і рус.арх.банить ’тс’ (абое да баба). Гл. Мартынаў, SlW, 64, і бабіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
swaddle
[ˈswɑ:dəl]1.
v.t.
1) спавіва́ць
2) ту́га абкру́чваць (палатно́м, бінто́м)
2.
n.
спавіва́льнік -а, спавіва́ч -а́m.; бінт -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)