stówka

ж. разм. сотка (купюра)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Со́цкі старое ‘выбарная асоба з сялян, памочнік паліцыі’ (ТСБМ): socki, dziesiacki, dawaj padwodu (Федар. 4). Да сотка (гл.), г. зн. ‘выбарны ад ста сялян’, параўн. сотнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

setka

setk|a

ж.

1. (лік) сотня; разм. сотка;

jechać ~ą — выціскаць сотню (пра хуткасць);

2. соты нумар (аўтобуса і да т.п.); ;

3. разм. сто грамаў (гарэлкі);

4. спарт. стометроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)