пачу́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Здольнасць адчуваць, успрымаць з’явы аб’ектыўнай рэальнасці.

Органы пачуццяў.

П. зроку.

П. слыху.

П. смаку.

П. нюху.

П. дотыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рка-салёны, -ая, -ае.

1. Горкага і салёнага смаку.

Горка-салёная мікстура.

2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).

Горка-салёнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысмакава́ць

‘надаць чаму-небудзь асаблівы смак (прысмакаваць бульбу лаўровым лістом); прывыкнуць да смаку чаго-небудзь (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысмаку́ю прысмаку́ем
2-я ас. прысмаку́еш прысмаку́еце
3-я ас. прысмаку́е прысмаку́юць
Прошлы час
м. прысмакава́ў прысмакава́лі
ж. прысмакава́ла
н. прысмакава́ла
Загадны лад
2-я ас. прысмаку́й прысмаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прысмакава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыпра́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак., што.

1. чым. Прыбавіць чаго-н. для смаку (да стравы).

П. суп таматам.

2. Прыладзіць, прымацаваць.

П. пастронкі да ворчыка.

|| незак. прыпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шча́ўе, -я, н.

Травяністая і паўкуставая расліна сямейства драсёнавых з прадаўгаватым ядомым лісцем кіслага смаку, а таксама страва, прыгатаваная з лісця гэтай расліны.

Сакавітае ш.

Сёрбаць ш.

|| прым. шча́ўевы, -ая, -ае.

Шчаўевая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

geschmácklich

adv у адно́сінах да сма́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flavorless

[ˈfleɪvərləs]

adj.

бяз сма́ку або́ па́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кальра́бі, нескл., ж.

Разнавіднасць агароднай капусты з патаўшчэннямі на сцябле, па форме і смаку падобнымі на рэпу.

[Ням. Kohlrabi.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сма́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да смаку (у 1 знач.). Смакавыя нервы. Смакавыя якасці прадуктаў харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларалгідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Бясколернае празрыстае крышталічнае рэчыва гаркаватага смаку, выкарыстоўваецца як снатворны і процісутаргавы сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)