Verbum

расслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што (разм.).

Добра пачуць, разабраць на слых.

мілагу́чны, -ая, -ае.

Прыемны на слых, які прыемна гучыць.

Мілагучная мелодыя вальса.

|| наз. мілагу́чнасць, -і, ж.

музыка́льны, -ая, -ае.

Здольны да музыкі, які тонка разумее музыку.

Музыкальнае дзіця.

М. слых.

|| наз. музыка́льнасць, -і, ж.

прарэ́злівы, -ая, -ае.

1. Рэзкі на слых.

П. голас.

Прарэзліва (прысл.) крыкнуць.

2. Пра позірк: пільны, пранізлівы (разм.).

|| наз. прарэ́злівасць, -і, ж.

абсалю́тны, -ая, -ае.

1. Безумоўны, неабмежаваны, узяты па-за ўсякім параўнаннем.

Абсалютныя і адносныя паказчыкі.

А. чэмпіён (спартсмен-пераможац у мнагабор’і).

2. Поўны, канчатковы.

А. спакой.

Абсалютная большасць (пераважная большасць). Абсалютная манархія (самадзяржаўе). А. слых (слых, які дакладна вызначае вышыню любога тону). Абсалютна (прысл.) правільна.

○

Абсалютны нуль — самая нізкая тэмпература (-273,15 °С).

◊

Абсалютны нуль — пра нікчэмнага, зусім бескарыснага ў якой-н. справе чалавека.

уло́ўны, -ая, -ае.

1. Такі, які можа быць уловлены на слых.

Ледзь у. шэпт.

2. Які дае добры ўлоў (спец.).

У. год.

|| наз. уло́ўнасць, -і, ж.

разбо́рлівы, -ая, -ае.

1. Строгі ў выбары, патрабавальны.

Р. тэлеглядач.

2. Які лёгка разабраць, успрыняць на слых і пад.; выразны.

Р. почырк.

Напісаць разборліва (прысл.).

|| наз. разбо́рлівасць, -і, ж.