слу́шать несов., в разн. знач. слу́хаць;

слу́шать ра́дио слу́хаць ра́дыё;

слу́шать конце́рт слу́хаць канцэ́рт;

слу́шать де́ло в суде́ слу́хаць спра́ву ў судзе́;

слу́шать курс вы́сшей матема́тики слу́хаць курс вышэ́йшай матэма́тыкі;

он во всём слу́шал отца́ ён ва ўсім слу́хаў ба́цьку;

слу́шать певи́цу слу́хаць спява́чку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́ханне ср. слу́шание; см. слу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслу́хаць гл. слухаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́ечнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто расказвае байкі.

Слухаць баечніка.

|| ж. ба́ечніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́тнасць, -і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання.

Дрэнная ч. радыёперадачы.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго-, што-н.

Зона чутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слу́ханы в разн. знач. слу́шанный; см. слу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. гл. слухаць.

2. Правесці некаторы час, слухаючы.

П. лекцыю.

П. музыку.

Паслухайце, што я вам скажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

disobey [ˌdɪsəˈbeɪ] v. не слу́хаць; не слу́хацца, не падпарадко́ўвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hearken

[ˈhɑ:rkən]

1.

v.i.

слу́хаць, прыслухо́ўвацца да каго́-чаго́

2.

v.t.

слу́хаць ува́жліва, вучы́цца пазнава́ць на слых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)