слу́ханне ср. слу́шание; см. слу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паслу́хаць гл слухаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ба́ечнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто расказвае байкі.

Слухаць баечніка.

|| ж. ба́ечніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чу́тнасць, -і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання.

Дрэнная ч. радыёперадачы.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго-, што-н.

Зона чутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слу́ханы в разн. знач. слу́шанный; см. слу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. гл. слухаць.

2. Правесці некаторы час, слухаючы.

П. лекцыю.

П. музыку.

Паслухайце, што я вам скажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

disobey [ˌdɪsəˈbeɪ] v. не слу́хаць; не слу́хацца, не падпарадко́ўвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hearken

[ˈhɑ:rkən]

1.

v.i.

слу́хаць, прыслухо́ўвацца да каго́-чаго́

2.

v.t.

слу́хаць ува́жліва, вучы́цца пазнава́ць на слых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прые́мны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць задавальненне, радасць.

П. пах.

Прыемная навіна.

П. ўспамін.

Прыемна (прысл.) слухаць.

2. Які выклікае сімпатыю, прывабны.

П. чалавек.

Прыемная ўсмешка.

|| наз. прые́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)