Verbum

анлайнавы слоўнік

прыслу́га

‘слугі; работнікі, якія абслугоўваюць цягнік, параход і пад.; каманда, якая абслугоўвае гармату, мінамёт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыслу́га, -і, ДМ -лу́зе, ж.

1. Служанка, хатняя работніца.

2. зб. Слугі.

3. зб. Разлік гарматы, кулямёта, мінамёта.

Кулямётная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяншчы́к, дзеншчыка́, мн. дзеншчыкі́ і дзеншчыко́ў, м. (гіст.).

Салдат у царскай арміі, прыстаўлены да афіцэра ў якасці слугі.

|| прым. дзяншчы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Díenstleute

pl слу́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Дойліды (сяляне-слугі) 10/162

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чэ́лядзь, -і, ж., зб.

1. Насельніцтва феадальнай вотчыны Старажытнай Русі, якое знаходзілася ў разнастайных формах залежнасці ад феадалаў (гіст.).

2. Дваровыя людзі, слугі (гіст.).

3. перан. Людзі нізкага службовага становішча, якія імкнуцца выслужыцца перад высокапастаўленымі асобамі (пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gesínde

n -s, - слу́гі; чэ́лядзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Díenerschaft

f -, -en слу́гі, чэ́лядзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пульчыне́ла

(іт. pulcinella)

персанаж слугі ў італьянскай камедыі масак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дза́ні

(іт. zanni = блазен)

вобраз слугі ў італьянскім тэатры камедыі масак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)