Verbum

анлайнавы слоўнік

сло́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слата́,

гл. слота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sludge [slʌdʒ] n.

1. сло́та, гразь

2. tech. адсто́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слата́ ж. разм. гл. слота

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

slushy [ˈslʌʃi] adj. сло́тны, хлюпо́тны;

It’s slushy today. Сёння слота.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sleet [sli:t] n. сло́та, слата́; снег або́ град з да жджо́м; мо́кры снег

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Слюпата́ ‘вялікая слота’ (люб., Нар. словатв.). Кантамінацыя слота (гл.) і хлюпаць (гл.); параўн. таксама хлю́па ‘слота, непагадзь’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пляскота ’слота’ (івац., ЛА, 2). У выніку кантамінацыі лексем плёскацца і слота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плюхо́та, ‑ы, ДМ ‑хоце, ж.

Разм. Дрэнная, дажджлівая пагода, слота. Ссохлі травы, ўсё павяла. Слаць, плюхота, холад, цьма. Эх, скарэй бы закрывала Зямлю чорную зіма! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пля́га

(польск. plaga, ад лац. plaga = ударэнне)

1) дажджлівае надвор’е, слота;

2) няшчасце, бяда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)