пакі́снуць, ‑не; зак.

1. Скіснуць, пракіснуць — аб усім, многім.

2. Кіснуць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́снуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Тое, што і скіснуць (у 1 знач.). Малако скіслася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ски́снуть сов.

1. скі́снуць;

2. перен., разг. раскі́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сква́сіць, сквашу, сквасіш, сквасіць; зак., што.

Даць скіснуць чаму‑н.; зрабіць што‑н. квашаным. Сквасіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skwaśnieć

зак. скіснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заки́снуть сов. укі́снуць, закі́снуць; (прокиснуть) скі́снуць; (о молоке) скі́снуцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скісаць — скіснуць (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скісацца — сціснуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skisnąć

зак. скіснуць, пракіснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скіса́ць несов.

1. скиса́ть;

2. перен., разг. скиса́ть;

1, 2 см. скі́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашчаве́ць 1 ’звянуць, аслабнуць’ (Байк. і Некр.). Няясна, магчыма, да ашчавець 2, параўн. прастамоўнае скіснуць ’страціць настрой, здацца’ або да шчавы ’пусты’, параўн. рус. щавый ’пусты; пульхны’ (з тъщавъ ад тъщъ, параўн. тощий ’пусты, слабы’, гл. Фасмер, 4, 495).

*Ашчавець 2, ошчаві́ты ’пракіснуць’ (Клім.). Ад шчавы ’пракіслы’, параўн. шчавэ молоко ’пракідае малако’ (Вешт. 390).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)