съёжиться

1. (скорчиться) ску́рчыцца, сагну́цца;

2. (скорчиться, сжаться) ску́рчыцца, сагну́цца; сці́снуцца;

3. (сморщиться) змо́ршчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скурчыцца.

2. Зал. да скурчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skurczyć się

зак. скурчыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паску́рчвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Скурчыцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusámmenkrümmen

(sich) ску́рчыцца; сагну́цца, сці́снуцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ско́рчиться

1. ску́рчыцца, мног. паску́рчвацца;

2. (скривиться) скрыві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согну́ться сагну́цца, мног. пазгіна́цца; (скорчиться) ску́рчыцца, мног. паску́рчвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skulić się

зак. скурчыцца, сагнуцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zusámmenkauern

(sich) скруці́цца ў клубо́к; ску́рчыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Звіндава́цца ’скурчыцца’ (Сл. паўн.-зах.). Віндава́цца < польск. windować się ’цяжка ўздымацца’, адкуль, магчыма, пераноснае значэнне ’стаміўшыся, згарнуцца’, ’скурчыцца’. Прыклад «Чалавек звіндуецца, ледзь умейсціцца і ляжыць так» можна, аднак, зразумець і ў значэнні ’ўздымацца’. Гл. вінда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)